Kaç kere geldin hayatıma? Ve sonra kaç kere gittin?
Ben durgun sularda yüzerken, sen çalkantılı bir denizdin.
Met-cezirlerinle kumdan kalelerimi devirdin.
Geldin gittin, geldim gittin...
Söylesene birtanem, seni ben kaç kere sevdim?
\"Seviyorum\" tanımlaması bile yetersiz kalır mı, bir duyguyu anlatırken?
Hani laf cambazıydım ben, kelimelerimi yitirdim seni seyrederken?
Şimdi soruyorum.
Madem ki gidecektin, niye geldin?
Madem ki beni hiç olmadığım kadar öksüz-yetim bırakacaktı yokluğun, neden doldurdun hayatımdaki boşluğu?
Bıraksaydın, yürek, içindeki koca delikle yaşamaya devam etseydi keşke.
Alışmıştı ne de olsa...
İşin kötüsü, nice şairde sonradan ilhama dönüşen acılara da benzemiyor benimki.
Ne sadece gözlerin özlediğim, ne sadece ellerin, ne de sadece kokun...
Sensiz de yapabilirim sanıyordum ama yanılmış içim.
Daha gitmek için arkanı döner dönmez, her şeyini özledim.