Koyacaksın bir gün başını son kez yastığa
Açılmayacak dünya güzelliklerine gözün
Soyacaklar bedenini, koymak için toprağa
Seninle gidecek dünyadan bilesin özün.

Ruh bedenden ayrılacak, çıkacak yolculuğa,
Bedenin boş, anlamsızca gömülecek toprağa,
Elveda bile diyemeyeceksin belki dünyaya
Sen gideceksin dünyadan, kalacak sözün.

Uzatır teneşire, başlar dostlar suyun dökmeye,
Birkaç kişi kumaş keser, başlar kefen dikmeye
Koyulur bazıları, kazma kürek mezar kazmaya,
Son yolculukta topraktan gayrisini göremez gözün.

Kan dolaşmaz olur, artık damarının içinde
Doğru yalan, bitmiştir söz, yoktur dilin içinde,
Beden sarılıdır tertemiz, beyaz kefen içinde
Söz söylemek istese de dostlar, bulamaz yüzün.

Dilin susmuştur artık, Allaha edemez niyaz,
Eşin dostun olmayacak yanında, yapamazsın naz,
Hakiki dost bırakmışsan ardında, kılarlar namaz
Söz sahibi olmuştur malında, ya oğlun ya da kızın.

Sahte dostlar ardından, kıymetini kadrini bilmez.
Bilirler çünkü dünyadan göçen geriye gelmez
Bıraktığın miras deniz olsa, hiç fayda vermez,
Hayrını yaptıysan dünyadayken, diridir özün.

Varsa oğlun, yoksa dostlar indirirler mezara
Kıbleye gönderirler yüzünü, korlar karanlıklara
Toprağın bol atarlar, amin denir okunan dualara,
Sorgu meleklerinden gayri bir şey, göremez gözün.

Yükün tamamsa göç ederken, fani bedeninde
Haram yoksa üstünde, izi kalmamışsa teninde,
Bir de hayırlı evlat yetiştirip bırakmışsan peşinde
O zaman işin kolaydır, korku olmaz gözünde.

Yalnızlık Allah’a mahsustur, herkesçe bilinir.
Yalnızlığa omuzlarda ve de musalladan gidilir
Mal mülk ana baba herkes dostlar da terk edilir
Çaren yoktur gideceksin, istese de istemese de dizin.

Yoktur ölmezin gözünde ölüm korkusu,
Ruhunu bedenini temizlemiştir iman olgusu,
Mutluluk verir insana Allah’ı sevme duygusu,
Birde helallik alır isem giderken mutludur yüzüm.

06.05.2010
08-05-2010