karatma karanlık geceler gibi
gönlünü
soldurupta umudunda cevherini
gülünü
dön sırtını aysız gecelere
çevirme yönünü
aydınlatsın yüreğin ışığıyla
yolunu

bir meçhulde köhnelerde
kaybolup yitme
varken gonca bağlarda bülbülü
şeyda olmak
viran bağlarda baykuş olupta
ötme
varken ilhamı iradeyle name
name dolmak

bu benim nasihatımdır kendime
ey sevğili
gönlümdeki irem bağının nadide
gülü
bütün aşk lisanlarının bendeki
dili
zikri ismiyin her seher öten
bülbülü

bu gönül ki sana misali kerem
gibi bağlandı
bu yürek ki közlerinde ah dolu
dağlandı
yandı kül oldu yollarına
savruldu
zerre zerre sende yok oldu
sende var oldu

kölecioğlu kaybetti sende
kendini
yitirdi zamanını günü dününü
fedaya fermanın yeter sana
canını
yeter ki ayrılığa verme
kararını

Ahmet kölecipğlu 02-04-2015
03-12-2016