Tutunacak dalı olmayanların sarartısı var üzerimde.
Hangi derdimle düşsem,
Hangi rüzgarla ölsem sorusunun manzarasına dökülüyor ruhumun yaprakları...
Öyle ki yeryüzünü kaplayasım var....
Onca yaprak içinde kimsesiz kalasım var.
Bu curcuna içinde hiç konuşmadan kuruyasım var.
Gündüzleri kavrulasım geceleri ağıt yakasım var.
Düşen yağmurlarla ağlayasım var...
Kırılgan yanlarımla toprak olasım var.
Gidemediğim memleket olasım var...
Hayellere sarılıp uyuyasım var...
Sonra bir rüyada kaybolasım,
Heyulaları boğasım,
Sevinçlere doyasım var....
Bunca varın içinde uyanıp sana koşasım var...
Başkasına bağıra bağıra susasım,
Sana yudum yudum susayasım var...
İçimdeki yangını yüreğine dökesim var...
Kül oluncaya kadar yanasım var..
Sonra söylenmemiş bir ağıt yakasım,
Küllerinden doğan bir anka kuşunun gözyaşı olup akasım var...
Çöllere savrulasım,
Mecnunlara serap olasım var...
Gölgelere sığınasım,
Sığındığım yokluklardan kaçasım var..
Şiirleri çalasım masallara saklanasım var....
Kaybolduğum yokluklara darılasım var...
Bakmayın yazdığıma, bunca derdi bile saklayasım var..
Tek başına ağlayasım,
Mısra mısra yok olasım var...
07-12-2018